het gezicht achter de accordeon

Het liefst zou ik met mijn spiegelreflex camera erop uit gaan in de wijk en mooie portretten fotograferen. Maar er iets wat me tegen houdt. Toch nog iets te verlegen? Niet genoeg fotografie ervaring? Bang dat ik mensen zal afschrikken? en stel dat ik die stap wel neem, moet ik er dan altijd bij vermelden dat ik het zal plaatsen in mijn blog? Mensen van de krant doen dat natuurlijk ook niet. Maar het voelt een beetje als schending van de privacy wanneer ik dit doe.
Sinds dat ik dit blog ben begonnen, kijk ik wel anders naar de mensen in " mijn wijk". Zoals de meneer met zijn accordeon. Ik loop wekelijks langs hem heen en meestal gooien we ook een muntje in zijn mandje. Maar nu heb ik ook daadwerkelijk een praatje met hem gemaakt, hij komt uit Bulgarije en hij speelt zijn hele leven al accordeon. Veel verder kwam het gesprek niet.
Maar toch.......een klein verhaal achter een gezicht die ik wekelijks zie. Wie weet leer ik op deze manier nog meer wijkbewoners kennen.
En misschien durf ik zelfs over een drempel te stappen en mensen te fotograferen.